Beksińscy : portret podwójny

Książka

W koszyku

oceń

Beksińscy : portret podwójny / Magdalena Grzebałkowska. - Kraków : Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2014. - 477 stron, [32] strony tablic : ilustracje, fotografie ; 25 cm.

Autor

Grzebałkowska Magdalena (1972- ). Autor

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Beksiński, Tomasz (1958-1999) Beksiński, Zdzisław (1929-2005) Dziennikarze Malarze polscy Polska

Gatunek

Biografia

Dziedzina i ujęcie

Historia

To nie jest książka o znanym i modnym malarzu, który malował dziwne i straszne obrazy. To nie jest książka o jego mrocznym synu, który fascynował się śmiercią i tak długo próbował popełnić samobójstwo, aż mu się udało. Ani też książka o obsesjach, natręctwach, fobiach i artystycznych szałach. Ani też o karierze, pieniądzach, wystawach i krytykach. To nie jest książka o dziwnych uczuciowych związkach, fascynacji muzyką i filmem oraz nowymi technologiami. To nawet nie jest książka o ludziach, którzy pisali dużo listów. To książka o miłości – o jej poszukiwaniu i nieumiejętności wyrażenia. I o samotności – tak wielkiej, że staje się murem, przez który nikt nie może się przebić. O tym, że czasem bardzo chcemy, ale nie wychodzi. O tym, że życie czasami przypomina śmierć, a śmierć – życie. [lubimyczytac.pl]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Ustrzyki Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 75/B/Reg. [lok. Wypożyczalnia Główna] (1 egz.)

Wypożyczalnia Brzegi Dolne

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 75/Reg. (2 egz.)

Wypożyczalnia Krościenko

Egzemplarze są obecnie niedostępne

Wypożyczalnia Ustjanowa

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 75/Reg. (1 egz.)

Wypożyczalnia Wojtkowa

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 75/Reg. (1 egz.)

Biblioteka nieczynna do 20250415

Wypożyczalnia Ropienka

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 75/Reg. (1 egz.)

Bibliobus

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. B (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Indeks.

Recenzje:

„Zdzisław Beksiński nigdy nie uderzy swojego syna.
Zdzisław Beksiński nigdy nie przytuli swojego syna”.
WIele opinii i recenzji tej ksiązki zaczyna się od słów... "To jest powieść o miłości..." albo "Ta ksiązka to thriller...", a tylko nieliczne nie kategoryzują jej i nie-zaszufladkowywują. Bo ta ksiązka poniekąd wymyka się wpychaniu na półkę oznaczoną jakąś jedną konkretną kategorią.To powieść uczuciowa, (...) namiętna i samotna. Czytelnik może czuć się jakby podglądaczem życia artystów, może poczuć się jak członek ich rodziny chodzący w ciepłych kapciach po ich mieszkaniu, może posłuchać ich towarzyszki muzyki, może patrzeć na prace Beksińskiego, z początku biegać z nim z aparatem fotograficznym, potem zajmować się grafiką by przejść do pędzla i obrazów mrocznych dla Ciebie lecz nie dla samego twórcy. Bo Beksiński nie postrzegał swoich obrazów w sposób, w jakimi odbieramy my. On nie widzi rozkładu, śmierci i krwi, nie widzi samotności, na płótnach nie analizuje gnicia i śmierci jako końca życia ziemskiego. Nie. On wprost przeciwnie, widzi je w jasnych kolorach. Nie jest pesymistą, broń boże, jest pogodnym człowiekiem, z ukochaną żoną u boku (Zosia - jak dla mnie to powieść o niej - w dużej mierze o jej samotności i poświęceniu) i z synem, Tomkiem, którego Zdzisław chciał dostać podchowanego, gotowego do dorosłych rozmów, bo od samego początku brzydził się ciążą kobiet i ich pasji do dzieci. A syn? Syn stał się odludkiem, outsiderem, samotnikiem zagnieżdżonym w swej muzyce. Rodzina? ktoś zapyta.... Rodzina scementowana tak na prawdę dzięki Zosi. Mężczyźni w tej rodzinie tworzyli i spalali się w swoich wizjach artystycznych nie przykładając wagi do spraw doczesnych. Nie ma pieniędzy? ot,, kogo to obchodzi? byleby na pepsi było...
Mężczyźni w tej rodzinie byli od tworzenia. Nie potrafili rozmawiać, zbliżyć się jakoś rodzinnie do siebie. Nie. Oni byli dla siebie oddzielnymi kumplami o tym samym nazwisku. Tomek o naturze samobójczej, ojciec o naturze poszukiwacza, eksploatator wszystkich pól artystycznych...ich drogi nigdy się nie przecieły. ...
ta powieść to powieść smutku.
niebywała praca Magda Grzebalkowska i jej styl pisana sprawiają, że wiele dokumentów, akt, historycznych zapisków... czyta się jednym tchem jak dobrą powieść. To jak płynięcie spokojną rzeką, gdzie z każdym kolejnym metrem zdajemy sobie, żeby nigdy nie dopłynąć do przystani. Podróży trwaj ....